“...Dat het geheel desondanks geen amorfe aaneenschakeling van probeersels is geworden, danken we niet alleen aan de spelkwaliteit, maar tevens aan het feit dat dit paar apart met de precisie van een Zwitsers uurwek op elkaar ingespeeld is. Een zinnenprikkelende luistertrip...”
**** Jazzism, juli 2016
“...Maar eigenlijk is de muziek niet gemakkelijk onder een hoedje te vangen. Het album klinkt vooral als een afwisselelnde soundtrack bij een film, mogelijk een roadmovie, mogelijk een natuurfilm. Vooral Baartmans excelleert, zijn gitaarspel doet denken aan Bill Frissel, maar roept ook herinneringen op aan Robert Fripp, het solowerk van Steve Howe en Jan Akkerman op zijn best. Op Goodnight Lester steelt Mike Roelofs de show met vingervlug orgelspel à la Jimmy Smith of Booker T. Jones. Voortreffelijk album...”
8,5 Heaven, juni 2016
“...Met de tijd en de gelegenheid aan hun zijde werd een wild idee werkelijkheid. Spontaan. Zonder plan, zonder sturing en vooral ook zonder druk. Wat het oplevert, is een weergave van de muzikale kunsten van twee onbetwiste vaklieden. Mannen met een ambacht die lekker onbekommerd hebben zitten pielen en elkaar hoorbaar horizonverruimend omarmen...”
Kinda Muzik website
“...Het album werd spontaan in twee dagen opgenomen, en klinkt als een heerlijk gedreven album dat moest ontstaan. Twee musici die elkaar moeiteloos vinden in grooves, hooks en geluiden, waarbij piano, orgel en gitaar de hoofdrolspelers zijn. Een heerlijk plaatje...”
Moors Magazine website
“...Sfeer vormt daarbij verwachtingsgetrouw vrijwel voortdurend hét sleutelwoord. Sfeer én het elkaar op werkelijk wonderbaarlijke wijze aanvoelen van twee muzikanten die al sinds jaar en dag met elkaar optrekken. Zet Baartmans en Roelofs samen in een studio en woorden worden vrijwel compleet overbodig, dat voel je hier quasi voortdurend aan alles. Hoe ze met z’n tweeën tegelijk één enkel muzikaal portret weten in te kleuren zonder elkaar daarbij ook maar één enkele keer voor de voeten te lopen, spreekt hoegenaamd tot de verbeelding en het levert quasi en passant ook nog eens een knappe soundtrack voor achter het leven van alledag zelve af. Het soort van plaat dat je middels haar ongedwongen schoonheid helpt om van de kleine dingen des levens nog net dat tikkeltje meer te gaan genieten...”
**** CtrAltCountry website
“...Dat BJ Baartmans een meesterlijke gitarist is, dat wisten we al. Maar ook de kennismaking met Mike Roelofs bevalt uitstekend. Roelofs neemt twee van de elf composities voor zijn rekening, maar zijn muzikale inbreng is op zijn minst vijftig procent. Vooral ook omdat hij naast het spelen op de toetsen ook de drumstokjes vasthoudt. Daar doet hij mooie dingen mee. Het album staat bomvol sfeervolle muziek die je soms zachtjes in slaap doet wiegen. Maar plots klinkt dan weer een gitaaruitbraak die je bij de les houdt. Ins Blaue Hinein bevat 11 mooie miniatuurtjes....”
Ingeplugd website